βαθύνω

Ancient Greek

Etymology

From βᾰθῠ́ς (băthŭ́s, “deep, profound”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ba.tʰý.nɔː/ → /βaˈθy.no/ → /vaˈθi.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ba.tʰý.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /baˈtʰy.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βaˈθy.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vaˈθy.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vaˈθi.no/

Verb

βᾰθῠ́νω • (băthŭ́nō)

1. (of a torrent) to deepen, hollow out, dig
2. (passive voice) to become deep, be deepened
3. (mathematics) to add a third dimension
4. (intransitive) to sink deep, crumble
5. (figuratively) to go deeply into a subject

Inflection

   Present: βᾰθῠ́νω, βᾰθῠ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βᾰθῠ́νω	βᾰθῠ́νεις	βᾰθῠ́νει	βᾰθῠ́νετον	βᾰθῠ́νετον	βᾰθῠ́νομεν	βᾰθῠ́νετε	βᾰθῠ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	βᾰθῠ́νω	βᾰθῠ́νῃς	βᾰθῠ́νῃ	βᾰθῠ́νητον	βᾰθῠ́νητον	βᾰθῠ́νωμεν	βᾰθῠ́νητε	βᾰθῠ́νωσῐ(ν)
	optative	βᾰθῠ́νοιμῐ	βᾰθῠ́νοις	βᾰθῠ́νοι	βᾰθῠ́νοιτον	βᾰθῠνοίτην	βᾰθῠ́νοιμεν	βᾰθῠ́νοιτε	βᾰθῠ́νοιεν
	imperative		βᾰ́θῠνε	βᾰθῠνέτω	βᾰθῠ́νετον	βᾰθῠνέτων		βᾰθῠ́νετε	βᾰθῠνόντων
middle/ passive	indicative	βᾰθῠ́νομαι	βᾰθῠ́νῃ, βᾰθῠ́νει	βᾰθῠ́νεται	βᾰθῠ́νεσθον	βᾰθῠ́νεσθον	βᾰθῠνόμεθᾰ	βᾰθῠ́νεσθε	βᾰθῠ́νονται
	subjunctive	βᾰθῠ́νωμαι	βᾰθῠ́νῃ	βᾰθῠ́νηται	βᾰθῠ́νησθον	βᾰθῠ́νησθον	βᾰθῠνώμεθᾰ	βᾰθῠ́νησθε	βᾰθῠ́νωνται
	optative	βᾰθῠνοίμην	βᾰθῠ́νοιο	βᾰθῠ́νοιτο	βᾰθῠ́νοισθον	βᾰθῠνοίσθην	βᾰθῠνοίμεθᾰ	βᾰθῠ́νοισθε	βᾰθῠ́νοιντο
	imperative		βᾰθῠ́νου	βᾰθῠνέσθω	βᾰθῠ́νεσθον	βᾰθῠνέσθων		βᾰθῠ́νεσθε	βᾰθῠνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		βᾰθῠ́νειν				βᾰθῠ́νεσθαι
participle	m	βᾰθῠ́νων				βᾰθῠνόμενος
	f	βᾰθῠ́νουσᾰ				βᾰθῠνομένη
	n	βᾰθῠ́νον				βᾰθῠνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐβᾰ́θῠνον, ἐβᾰθῠνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβᾰ́θῠνον	ἐβᾰ́θῠνες	ἐβᾰ́θῠνε(ν)	ἐβᾰθῠ́νετον	ἐβᾰθῠνέτην	ἐβᾰθῠ́νομεν	ἐβᾰθῠ́νετε	ἐβᾰ́θῠνον
middle/ passive	indicative	ἐβᾰθῠνόμην	ἐβᾰθῠ́νου	ἐβᾰθῠ́νετο	ἐβᾰθῠ́νεσθον	ἐβᾰθῠνέσθην	ἐβᾰθῠνόμεθᾰ	ἐβᾰθῠ́νεσθε	ἐβᾰθῠ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: βᾰθῠνέω, βᾰθῠνέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βᾰθῠνέω	βᾰθῠνέεις	βᾰθῠνέει	βᾰθῠνέετον	βᾰθῠνέετον	βᾰθῠνέομεν	βᾰθῠνέετε	βᾰθῠνέουσῐ(ν)
	optative	βᾰθῠνέοιμῐ	βᾰθῠνέοις	βᾰθῠνέοι	βᾰθῠνέοιτον	βᾰθῠνεοίτην	βᾰθῠνέοιμεν	βᾰθῠνέοιτε	βᾰθῠνέοιεν
middle	indicative	βᾰθῠνέομαι	βᾰθῠνέῃ, βᾰθῠνέει	βᾰθῠνέεται	βᾰθῠνέεσθον	βᾰθῠνέεσθον	βᾰθῠνεόμεθᾰ	βᾰθῠνέεσθε	βᾰθῠνέονται
	optative	βᾰθῠνεοίμην	βᾰθῠνέοιο	βᾰθῠνέοιτο	βᾰθῠνέοισθον	βᾰθῠνεοίσθην	βᾰθῠνεοίμεθᾰ	βᾰθῠνέοισθε	βᾰθῠνέοιντο
		active			middle
infinitive		βᾰθῠνέειν			βᾰθῠνέεσθαι
participle	m	βᾰθῠνέων			βᾰθῠνεόμενος
	f	βᾰθῠνέουσᾰ			βᾰθῠνεομένη
	n	βᾰθῠνέον			βᾰθῠνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: βᾰθῠνῶ, βᾰθῠνοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βᾰθῠνῶ	βᾰθῠνεῖς	βᾰθῠνεῖ	βᾰθῠνεῖτον	βᾰθῠνεῖτον	βᾰθῠνοῦμεν	βᾰθῠνεῖτε	βᾰθῠνοῦσῐ(ν)
	optative	βᾰθῠνοίην, βᾰθῠνοῖμῐ	βᾰθῠνοίης, βᾰθῠνοῖς	βᾰθῠνοίη, βᾰθῠνοῖ	βᾰθῠνοῖτον, βᾰθῠνοίητον	βᾰθῠνοίτην, βᾰθῠνοιήτην	βᾰθῠνοῖμεν, βᾰθῠνοίημεν	βᾰθῠνοῖτε, βᾰθῠνοίητε	βᾰθῠνοῖεν, βᾰθῠνοίησᾰν
middle	indicative	βᾰθῠνοῦμαι	βᾰθῠνῇ	βᾰθῠνεῖται	βᾰθῠνεῖσθον	βᾰθῠνεῖσθον	βᾰθῠνούμεθᾰ	βᾰθῠνεῖσθε	βᾰθῠνοῦνται
	optative	βᾰθῠνοίμην	βᾰθῠνοῖο	βᾰθῠνοῖτο	βᾰθῠνοῖσθον	βᾰθῠνοίσθην	βᾰθῠνοίμεθᾰ	βᾰθῠνοῖσθε	βᾰθῠνοῖντο
		active			middle
infinitive		βᾰθῠνεῖν			βᾰθῠνεῖσθαι
participle	m	βᾰθῠνῶν			βᾰθῠνούμενος
	f	βᾰθῠνοῦσᾰ			βᾰθῠνουμένη
	n	βᾰθῠνοῦν			βᾰθῠνούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐβᾰ́θῡνᾰ, ἐβᾰθῡνᾰ́μην, ἐβᾰθῡ́νθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβᾰ́θῡνᾰ	ἐβᾰ́θῡνᾰς	ἐβᾰ́θῡνε(ν)	ἐβᾰθῡ́νᾰτον	ἐβᾰθῡνᾰ́την	ἐβᾰθῡ́νᾰμεν	ἐβᾰθῡ́νᾰτε	ἐβᾰ́θῡνᾰν
	subjunctive	βᾰθῡ́νω	βᾰθῡ́νῃς	βᾰθῡ́νῃ	βᾰθῡ́νητον	βᾰθῡ́νητον	βᾰθῡ́νωμεν	βᾰθῡ́νητε	βᾰθῡ́νωσῐ(ν)
	optative	βᾰθῡ́ναιμῐ	βᾰθῡ́νειᾰς, βᾰθῡ́ναις	βᾰθῡ́νειε(ν), βᾰθῡ́ναι	βᾰθῡ́ναιτον	βᾰθῡναίτην	βᾰθῡ́ναιμεν	βᾰθῡ́ναιτε	βᾰθῡ́νειᾰν, βᾰθῡ́ναιεν
	imperative		βᾰ́θῡνον	βᾰθῡνᾰ́τω	βᾰθῡ́νᾰτον	βᾰθῡνᾰ́των		βᾰθῡ́νᾰτε	βᾰθῡνᾰ́ντων
middle	indicative	ἐβᾰθῡνᾰ́μην	ἐβᾰθῡ́νω	ἐβᾰθῡ́νᾰτο	ἐβᾰθῡ́νᾰσθον	ἐβᾰθῡνᾰ́σθην	ἐβᾰθῡνᾰ́μεθᾰ	ἐβᾰθῡ́νᾰσθε	ἐβᾰθῡ́νᾰντο
	subjunctive	βᾰθῡ́νωμαι	βᾰθῡ́νῃ	βᾰθῡ́νηται	βᾰθῡ́νησθον	βᾰθῡ́νησθον	βᾰθῡνώμεθᾰ	βᾰθῡ́νησθε	βᾰθῡ́νωνται
	optative	βᾰθῡναίμην	βᾰθῡ́ναιο	βᾰθῡ́ναιτο	βᾰθῡ́ναισθον	βᾰθῡναίσθην	βᾰθῡναίμεθᾰ	βᾰθῡ́ναισθε	βᾰθῡ́ναιντο
	imperative		βᾰ́θῡναι	βᾰθῡνᾰ́σθω	βᾰθῡ́νᾰσθον	βᾰθῡνᾰ́σθων		βᾰθῡ́νᾰσθε	βᾰθῡνᾰ́σθων
passive	indicative	ἐβᾰθῡ́νθην	ἐβᾰθῡ́νθης	ἐβᾰθῡ́νθη	ἐβᾰθῡ́νθητον	ἐβᾰθῡνθήτην	ἐβᾰθῡ́νθημεν	ἐβᾰθῡ́νθητε	ἐβᾰθῡ́νθησᾰν
	subjunctive	βᾰθῡνθῶ	βᾰθῡνθῇς	βᾰθῡνθῇ	βᾰθῡνθῆτον	βᾰθῡνθῆτον	βᾰθῡνθῶμεν	βᾰθῡνθῆτε	βᾰθῡνθῶσῐ(ν)
	optative	βᾰθῡνθείην	βᾰθῡνθείης	βᾰθῡνθείη	βᾰθῡνθεῖτον, βᾰθῡνθείητον	βᾰθῡνθείτην, βᾰθῡνθειήτην	βᾰθῡνθεῖμεν, βᾰθῡνθείημεν	βᾰθῡνθεῖτε, βᾰθῡνθείητε	βᾰθῡνθεῖεν, βᾰθῡνθείησᾰν
	imperative		βᾰθῡ́νθητῐ	βᾰθῡνθήτω	βᾰθῡ́νθητον	βᾰθῡνθήτων		βᾰθῡ́νθητε	βᾰθῡνθέντων
		active			middle		passive
infinitive		βᾰθῦναι			βᾰθῡ́νᾰσθαι		βᾰθῡνθῆναι
participle	m	βᾰθῡ́νᾱς			βᾰθῡνᾰ́μενος		βᾰθῡνθείς
	f	βᾰθῡ́νᾱσᾰ			βᾰθῡνᾰμένη		βᾰθῡνθεῖσᾰ
	n	βᾰθῦνᾰν			βᾰθῡνᾰ́μενον		βᾰθῡνθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: βεβᾱ́θῠγκᾰ, βεβᾰ́θῡσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βεβᾱ́θῠγκᾰ	βεβᾱ́θῠγκᾰς	βεβᾱ́θῠγκε(ν)	βεβᾱθῠ́γκᾰτον	βεβᾱθῠ́γκᾰτον	βεβᾱθῠ́γκᾰμεν	βεβᾱθῠ́γκᾰτε	βεβᾱθῠ́γκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	βεβᾱθῠ́γκω	βεβᾱθῠ́γκῃς	βεβᾱθῠ́γκῃ	βεβᾱθῠ́γκητον	βεβᾱθῠ́γκητον	βεβᾱθῠ́γκωμεν	βεβᾱθῠ́γκητε	βεβᾱθῠ́γκωσῐ(ν)
	optative	βεβᾱθῠ́γκοιμῐ, βεβᾱθῠγκοίην	βεβᾱθῠ́γκοις, βεβᾱθῠγκοίης	βεβᾱθῠ́γκοι, βεβᾱθῠγκοίη	βεβᾱθῠ́γκοιτον	βεβᾱθῠγκοίτην	βεβᾱθῠ́γκοιμεν	βεβᾱθῠ́γκοιτε	βεβᾱθῠ́γκοιεν
	imperative		βεβᾱ́θῠγκε	βεβᾱθῠγκέτω	βεβᾱθῠ́γκετον	βεβᾱθῠγκέτων		βεβᾱθῠ́γκετε	βεβᾱθῠγκόντων
middle/ passive	indicative	βεβᾰ́θῡσμαι	βεβᾰ́θῡσαι	βεβᾰ́θῡσται	βεβᾰ́θῡσθον	βεβᾰ́θῡσθον	βεβᾰθῡ́σμεθᾰ	βεβᾰ́θῡσθε	βεβᾰθῡ́σᾰται
	subjunctive	βεβᾰθῡσμένος ὦ	βεβᾰθῡσμένος ᾖς	βεβᾰθῡσμένος ᾖ	βεβᾰθῡσμένω ἦτον	βεβᾰθῡσμένω ἦτον	βεβᾰθῡσμένοι ὦμεν	βεβᾰθῡσμένοι ἦτε	βεβᾰθῡσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	βεβᾰθῡσμένος εἴην	βεβᾰθῡσμένος εἴης	βεβᾰθῡσμένος εἴη	βεβᾰθῡσμένω εἴητον/εἶτον	βεβᾰθῡσμένω εἰήτην/εἴτην	βεβᾰθῡσμένοι εἴημεν/εἶμεν	βεβᾰθῡσμένοι εἴητε/εἶτε	βεβᾰθῡσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		βεβᾰ́θῡσο	βεβᾰθῡ́σθω	βεβᾰ́θῡσθον	βεβᾰθῡ́σθων		βεβᾰ́θῡσθε	βεβᾰθῡ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		βεβᾱθῠγκέναι				βεβᾰθῦσθαι
participle	m	βεβᾱθῠγκώς				βεβᾰθῡσμένος
	f	βεβᾱθῠγκυῖᾰ				βεβᾰθῡσμένη
	n	βεβᾱθῠγκός				βεβᾰθῡσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “βαθύνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “βαθύνω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “βαθύνω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• βαθύνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• βαθύνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• βαθύνω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)