βαίνοντε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bǎi̯.non.te/ → /ˈβɛ.non.te/ → /ˈve.non.de/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bǎi̯.non.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈbɛ.non.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβɛ.non.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈve.non.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈve.non.de/

Participle

βαίνοντε • (baínonte)

1. masculine/neuter nominative/accusative/vocative dual of βαίνων (baínōn)