βέλτιστος

Ancient Greek

Etymology

Related to the comparative βελτίων (beltíōn), with the suffix -ιστος (-istos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bél.tis.tos/ → /ˈβel.tis.tos/ → /ˈvel.tis.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bél.tis.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈbel.tis.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβel.tis.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈvel.tis.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈvel.tis.tos/

Adjective

βέλτῐστος • (béltĭstos) m (feminine βελτῐ́στη, neuter βέλτῐστον); first/second declension

1. superlative degree of ᾰ̓γᾰθός (ăgăthós): best

Usage notes

Used as the superlative of ᾰ̓γᾰθός (ăgăthós), along with ἄρῐστος (árĭstos) and κρᾰ́τῐστος (krắtĭstos).

Declension

First and second declension of βέλτῐστος; βελτῐ́στη; βέλτῐστον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		βέλτῐστος béltĭstos	βελτῐ́στη beltĭ́stē	βέλτῐστον béltĭston		βελτῐ́στω beltĭ́stō	βελτῐ́στᾱ beltĭ́stā	βελτῐ́στω beltĭ́stō		βέλτῐστοι béltĭstoi	βέλτῐσται béltĭstai	βέλτῐστᾰ béltĭstă
Genitive		βελτῐ́στου beltĭ́stou	βελτῐ́στης beltĭ́stēs	βελτῐ́στου beltĭ́stou		βελτῐ́στοιν beltĭ́stoin	βελτῐ́σταιν beltĭ́stain	βελτῐ́στοιν beltĭ́stoin		βελτῐ́στων beltĭ́stōn	βελτῐ́στων beltĭ́stōn	βελτῐ́στων beltĭ́stōn
Dative		βελτῐ́στῳ beltĭ́stōi	βελτῐ́στῃ beltĭ́stēi	βελτῐ́στῳ beltĭ́stōi		βελτῐ́στοιν beltĭ́stoin	βελτῐ́σταιν beltĭ́stain	βελτῐ́στοιν beltĭ́stoin		βελτῐ́στοις beltĭ́stois	βελτῐ́σταις beltĭ́stais	βελτῐ́στοις beltĭ́stois
Accusative		βέλτῐστον béltĭston	βελτῐ́στην beltĭ́stēn	βέλτῐστον béltĭston		βελτῐ́στω beltĭ́stō	βελτῐ́στᾱ beltĭ́stā	βελτῐ́στω beltĭ́stō		βελτῐ́στους beltĭ́stous	βελτῐ́στᾱς beltĭ́stās	βέλτῐστᾰ béltĭstă
Vocative		βέλτῐστε béltĭste	βελτῐ́στη beltĭ́stē	βέλτῐστον béltĭston		βελτῐ́στω beltĭ́stō	βελτῐ́στᾱ beltĭ́stā	βελτῐ́στω beltĭ́stō		βέλτῐστοι béltĭstoi	βέλτῐσται béltĭstai	βέλτῐστᾰ béltĭstă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		βέλτῐστᾰ béltĭstă				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “βέλτιστος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “βέλτιστος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• βέλτιστος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• βέλτιστος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • best idem, page 75.