αὐτονόμων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /au̯.to.nó.mɔːn/ → /aɸ.toˈno.mon/ → /af.toˈno.mon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /au̯.to.nó.mɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aʍ.toˈno.mon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɸ.toˈno.mon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /af.toˈno.mon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /af.toˈno.mon/

Adjective

αὐτονόμων • (autonómōn)

1. masculine/feminine/neuter genitive plural of αὐτόνομος (autónomos)