αὐτερέται

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /au̯.te.ré.tai̯/ → /aɸ.teˈre.tɛ/ → /af.teˈre.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /au̯.te.ré.tai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aʍ.teˈre.tɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɸ.teˈre.tɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /af.teˈre.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /af.teˈre.te/

Noun

αὐτερέται • (auterétai)

1. nominative/vocative plural of αὐτερέτης (auterétēs)