αἰσχρότερε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ai̯s.kʰró.te.re/ → /ɛsˈxro.te.re/ → /esˈxro.te.re/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ai̯s.kʰró.te.re/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɛsˈkʰro.te.re/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɛsˈxro.te.re/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /esˈxro.te.re/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /esˈxro.te.re/

Adjective

αἰσχρότερε • (aiskhrótere)

1. masculine vocative singular of αἰσχρότερος (aiskhróteros)