Φιλοκτήτου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰi.lok.tɛ̌ː.tuː/ → /ɸi.lokˈti.tu/ → /fi.lokˈti.tu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lok.tɛ̌ː.tuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰi.lokˈte̝.tu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸi.lokˈti.tu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fi.lokˈti.tu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.lokˈti.tu/

Proper noun

Φῐλοκτήτου • (Philoktḗtou)

1. genitive singular of Φιλοκτήτης (Philoktḗtēs)