Στρόμβιχος

Ancient Greek

Etymology

From στρόμβος (strómbos, “whirlwind”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stróm.bi.kʰos/ → /ˈstrom.bi.xos/ → /ˈstrom.bi.xos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stróm.bi.kʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈstrom.bi.kʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈstrom.bi.xos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈstrom.bi.xos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈstrom.bi.xos/

Proper noun

Στρόμβῐχος • (Strómbikhos) m (genitive Στρομβίχου); second declension

1. a male given name

Declension

Second declension of ὁ Στρόμβῐχος; τοῦ Στρομβῐ́χου (Attic)

Case / #	Singular
Nominative	ὁ Στρόμβῐχος ho Strómbikhos
Genitive	τοῦ Στρομβῐ́χου toû Strombíkhou
Dative	τῷ Στρομβῐ́χῳ tôi Strombíkhōi
Accusative	τὸν Στρόμβῐχον tòn Strómbikhon
Vocative	Στρόμβῐχε Strómbikhe
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• Στρόμβιχος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “Στρόμβιχος”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011