Στάγειρος

Ancient Greek

Alternative forms

• Στάγειρᾰ (Stágeira), Στάγιρᾰ (Stágira)
• Στᾰ́γιρος (Stágiros)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stá.ɡeː.ros/ → /ˈsta.ʝi.ros/ → /ˈsta.ʝi.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stá.ɡeː.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsta.ɡi.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsta.ʝi.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsta.ʝi.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsta.ʝi.ros/

Proper noun

Στάγειρος • (Stágeiros) f (genitive Σταγείρου); second declension

1. Stagirus; Stagira; Stageira, Chalcidice, Greece
   • Scholia In Thucydidem 4.88.1

     Στάγειρος Ἀνδρίων ἀποικία, ἡ τοῦ φιλοσόφου Ἀριστοτέλους πατρίς

     Stágeiros Andríōn apoikía, hē toû philosóphou Aristotélous patrís

     Stageiros, an Andrians' (of Andros) colony, (the) home of (the) philosopher Aristotle

Inflection

Second declension of ἡ Στάγειρος; τῆς Σταγείρου (Attic)

Case / #	Singular
Nominative	ἡ Στάγειρος hē Stágeiros
Genitive	τῆς Σταγείρου tês Stageírou
Dative	τῇ Σταγείρῳ têi Stageírōi
Accusative	τὴν Στάγειρον tḕn Stágeiron
Vocative	Στάγειρε Stágeire
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• Σταγειρῑ́της (Stageirī́tēs), Σταγιρῑ́της (Stagirī́tēs)

Descendants

In Modern Greek, the more usual form is Στάγειρα (Stágeira).

• Greek: Στάγειρος (Stágeiros)
• Latin: Stagirus

References

• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,025
• Στάγειρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette