Σηκοανός

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sɛː.ko.a.nós/ → /si.ko.aˈnos/ → /si.ko.aˈnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛː.ko.a.nós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se̝.ko.aˈnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /si.ko.aˈnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /si.ko.aˈnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.ko.aˈnos/

Noun

Σηκοᾰνός • (Sēkoănós) m (genitive Σηκοᾰνοῦ); second declension

1. Alternative form of Σηκουᾰνός (Sēkouănós, “one of the Sequani”)

Inflection

Second declension of ὁ Σηκοᾰνός; τοῦ Σηκοᾰνοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ Σηκοᾰνός ho Sēkoănós	τὼ Σηκοᾰνώ tṑ Sēkoănṓ	οἱ Σηκοᾰνοί hoi Sēkoănoí
Genitive	τοῦ Σηκοᾰνοῦ toû Sēkoănoû	τοῖν Σηκοᾰνοῖν toîn Sēkoănoîn	τῶν Σηκοᾰνῶν tôn Sēkoănôn
Dative	τῷ Σηκοᾰνῷ tôi Sēkoănôi	τοῖν Σηκοᾰνοῖν toîn Sēkoănoîn	τοῖς Σηκοᾰνοῖς toîs Sēkoănoîs
Accusative	τὸν Σηκοᾰνόν tòn Sēkoănón	τὼ Σηκοᾰνώ tṑ Sēkoănṓ	τοὺς Σηκοᾰνούς toùs Sēkoănoús
Vocative	Σηκοᾰνέ Sēkoăné	Σηκοᾰνώ Sēkoănṓ	Σηκοᾰνοί Sēkoănoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: Σηκοανός (Sikoanós)

References

• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,025