Πόντε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pón.te/ → /ˈpon.te/ → /ˈpon.de/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pón.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpon.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpon.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpon.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpon.de/

Proper noun

Πόντε • (Pónte)

1. vocative singular of Πόντος (Póntos)