Πτολεμαϊκός

Ancient Greek

Etymology

From Πτολεμαῖος (Ptolemaîos, “Ptolemy”) +‎ -ῐκός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pto.le.maː.i.kós/ → /pto.le.ma.iˈkos/ → /pto.le.ma.iˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pto.le.maː.i.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pto.le.ma.iˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pto.le.ma.iˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pto.le.ma.iˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pto.le.ma.iˈkos/

Adjective

Πτολεμᾱϊκός • (Ptolemāïkós) m (feminine Πτολεμᾱϊκή, neuter Πτολεμᾱϊκόν); first/second declension

1. (history) Ptolemaic; pertaining to Ptolemy, the Ptolemies dynasty, or the Hellenistic Ptolemaic Kingdom of Ancient Egypt (305 BC – 30 BC).

   Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Book XVIII.21.9

   Ὀφέλλας δὲ καταπολεμήσας τὸν Θίβρωνα καὶ ζωγρήσας, ἔτι δὲ τῶν πόλεων ἐγκρατὴς γενόμενος παρέδωκε τάς τε πόλεις καὶ τὴν χώραν Πτολεμαίῳ τῷ βασιλεῖ. οἱ μὲν οὖν Κυρηναῖοι καὶ αἱ περιοικοῦσαι πόλεις τοῦτον τὸν τρόπον ἀποβαλοῦσαι τὴν ἐλευθερίαν ὑπὸ τὴν Πτολεμαϊκὴν βασιλείαν ἐτάχθησαν.

   Ophéllas dè katapolemḗsas tòn Thíbrōna kaì zōgrḗsas, éti dè tôn póleōn enkratḕs genómenos parédōke tás te póleis kaì tḕn khṓran Ptolemaíōi tôi basileî. hoi mèn oûn Kurēnaîoi kaì hai perioikoûsai póleis toûton tòn trópon apobaloûsai tḕn eleutherían hupò tḕn Ptolemaïkḕn basileían etákhthēsan.

   But Ophellas defeated Thibron and took him prisoner, and further reclaimed authority of the cities, and delivered the cities and the country to King Ptolemy. And thus in this manner the Cyrenians and the neighboring cities cast off their liberty and fell subject under the Ptolemaic Kingdom.

Inflection

First and second declension of Πτολεμᾱϊκός; Πτολεμᾱϊκή; Πτολεμᾱϊκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		Πτολεμᾱϊκός Ptolemāïkós	Πτολεμᾱϊκή Ptolemāïkḗ	Πτολεμᾱϊκόν Ptolemāïkón		Πτολεμᾱϊκώ Ptolemāïkṓ	Πτολεμᾱϊκᾱ́ Ptolemāïkā́	Πτολεμᾱϊκώ Ptolemāïkṓ		Πτολεμᾱϊκοί Ptolemāïkoí	Πτολεμᾱϊκαί Ptolemāïkaí	Πτολεμᾱϊκᾰ́ Ptolemāïká
Genitive		Πτολεμᾱϊκοῦ Ptolemāïkoû	Πτολεμᾱϊκῆς Ptolemāïkês	Πτολεμᾱϊκοῦ Ptolemāïkoû		Πτολεμᾱϊκοῖν Ptolemāïkoîn	Πτολεμᾱϊκαῖν Ptolemāïkaîn	Πτολεμᾱϊκοῖν Ptolemāïkoîn		Πτολεμᾱϊκῶν Ptolemāïkôn	Πτολεμᾱϊκῶν Ptolemāïkôn	Πτολεμᾱϊκῶν Ptolemāïkôn
Dative		Πτολεμᾱϊκῷ Ptolemāïkôi	Πτολεμᾱϊκῇ Ptolemāïkêi	Πτολεμᾱϊκῷ Ptolemāïkôi		Πτολεμᾱϊκοῖν Ptolemāïkoîn	Πτολεμᾱϊκαῖν Ptolemāïkaîn	Πτολεμᾱϊκοῖν Ptolemāïkoîn		Πτολεμᾱϊκοῖς Ptolemāïkoîs	Πτολεμᾱϊκαῖς Ptolemāïkaîs	Πτολεμᾱϊκοῖς Ptolemāïkoîs
Accusative		Πτολεμᾱϊκόν Ptolemāïkón	Πτολεμᾱϊκήν Ptolemāïkḗn	Πτολεμᾱϊκόν Ptolemāïkón		Πτολεμᾱϊκώ Ptolemāïkṓ	Πτολεμᾱϊκᾱ́ Ptolemāïkā́	Πτολεμᾱϊκώ Ptolemāïkṓ		Πτολεμᾱϊκούς Ptolemāïkoús	Πτολεμᾱϊκᾱ́ς Ptolemāïkā́s	Πτολεμᾱϊκᾰ́ Ptolemāïká
Vocative		Πτολεμᾱϊκέ Ptolemāïké	Πτολεμᾱϊκή Ptolemāïkḗ	Πτολεμᾱϊκόν Ptolemāïkón		Πτολεμᾱϊκώ Ptolemāïkṓ	Πτολεμᾱϊκᾱ́ Ptolemāïkā́	Πτολεμᾱϊκώ Ptolemāïkṓ		Πτολεμᾱϊκοί Ptolemāïkoí	Πτολεμᾱϊκαί Ptolemāïkaí	Πτολεμᾱϊκᾰ́ Ptolemāïká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		Πτολεμᾱϊκῶς Ptolemāïkôs				Πτολεμᾱϊκότερος Ptolemāïkóteros				Πτολεμᾱϊκότᾰτος Ptolemāïkótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• Πτολεμᾱϊκά (Ptolemāïká)
• Πτολεμᾱϊκή Βασιλεία (Ptolemāïkḗ Basileía)

Related terms

• Πτολεμαῖος (Ptolemaîos)
• Πτολεμᾱΐς (Ptolemāḯs)
• Πτολεμαιΐς (Ptolemaiḯs)

Descendants

• Latin: Ptolemaicus
  • → English: Ptolemaic
• Greek: Πτολεμαΐδα (Ptolemaḯda)

Further reading

• “Πτολεμαϊκός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Πτολεμαϊκός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette