Ποτείδαιαν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /po.těː.dai̯.an/ → /poˈti.ðɛ.an/ → /poˈti.ðe.an/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.těː.dai̯.an/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /poˈti.dɛ.an/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /poˈti.ðɛ.an/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /poˈti.ðe.an/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /poˈti.ðe.an/

Noun

Ποτείδαιᾰν • (Poteídaiăn)

1. accusative singular of Ποτείδαιᾰ (Poteídaiă)