Πλούταρχον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plǔː.tar.kʰon/ → /ˈplu.tar.xon/ → /ˈplu.tar.xon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plǔː.tar.kʰon/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈplu.tar.kʰon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈplu.tar.xon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈplu.tar.xon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈplu.tar.xon/

Proper noun

Πλούτᾰρχον • (Ploútărkhon) m

1. accusative singular of Πλούτᾰρχος (Ploútărkhos, “Plutarch”)