Πλούταρχε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plǔː.tar.kʰe/ → /ˈplu.tar.çe/ → /ˈplu.tar.çe/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plǔː.tar.kʰe/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈplu.tar.kʰe/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈplu.tar.çe/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈplu.tar.çe/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈplu.tar.çe/

Proper noun

Πλούτᾰρχε • (Ploútărkhe) m

1. vocative singular of Πλούτᾰρχος (Ploútărkhos, “Plutarch”)