Πλουτάρχου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pluː.tár.kʰuː/ → /pluˈtar.xu/ → /pluˈtar.xu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pluː.tár.kʰuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pluˈtar.kʰu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pluˈtar.xu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pluˈtar.xu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pluˈtar.xu/

Proper noun

Πλουτᾰ́ρχου • (Ploutắrkhou) m

1. genitive singular of Πλούτᾰρχος (Ploútărkhos, “Plutarch”)