Πηνελοπείῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɛː.ne.lo.pěː.ɛːi̯/ → /pi.ne.loˈpi.i/ → /pi.ne.loˈpi.i/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pɛː.ne.lo.pěː.ɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe̝.ne.loˈpi.e̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.ne.loˈpi.i/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.ne.loˈpi.i/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.ne.loˈpi.i/

Proper noun

Πηνελοπείῃ • (Pēnelopeíēi)

1. (Epic) dative singular of Πηνελόπειᾰ (Pēnelópeiă)