Περσικός

Ancient Greek

Etymology

Πέρσης (Pérsēs) +‎ -ικός (-ikós)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /per.si.kós/ → /per.siˈkos/ → /per.siˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /per.si.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /per.siˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /per.siˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /per.siˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /per.siˈkos/

Adjective

Περσῐκός • (Persĭkós) m (feminine Περσῐκή, neuter Περσῐκόν); first/second declension

1. Persian (from Persia; pertaining to the Persians)

Declension

First and second declension of Περσῐκός; Περσῐκή; Περσῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		Περσῐκός Persĭkós	Περσῐκή Persĭkḗ	Περσῐκόν Persĭkón		Περσῐκώ Persĭkṓ	Περσῐκᾱ́ Persĭkā́	Περσῐκώ Persĭkṓ		Περσῐκοί Persĭkoí	Περσῐκαί Persĭkaí	Περσῐκᾰ́ Persĭkắ
Genitive		Περσῐκοῦ Persĭkoû	Περσῐκῆς Persĭkês	Περσῐκοῦ Persĭkoû		Περσῐκοῖν Persĭkoîn	Περσῐκαῖν Persĭkaîn	Περσῐκοῖν Persĭkoîn		Περσῐκῶν Persĭkôn	Περσῐκῶν Persĭkôn	Περσῐκῶν Persĭkôn
Dative		Περσῐκῷ Persĭkôi	Περσῐκῇ Persĭkêi	Περσῐκῷ Persĭkôi		Περσῐκοῖν Persĭkoîn	Περσῐκαῖν Persĭkaîn	Περσῐκοῖν Persĭkoîn		Περσῐκοῖς Persĭkoîs	Περσῐκαῖς Persĭkaîs	Περσῐκοῖς Persĭkoîs
Accusative		Περσῐκόν Persĭkón	Περσῐκήν Persĭkḗn	Περσῐκόν Persĭkón		Περσῐκώ Persĭkṓ	Περσῐκᾱ́ Persĭkā́	Περσῐκώ Persĭkṓ		Περσῐκούς Persĭkoús	Περσῐκᾱ́ς Persĭkā́s	Περσῐκᾰ́ Persĭkắ
Vocative		Περσῐκέ Persĭké	Περσῐκή Persĭkḗ	Περσῐκόν Persĭkón		Περσῐκώ Persĭkṓ	Περσῐκᾱ́ Persĭkā́	Περσῐκώ Persĭkṓ		Περσῐκοί Persĭkoí	Περσῐκαί Persĭkaí	Περσῐκᾰ́ Persĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		Περσῐκῶς Persĭkôs				Περσῐκώτερος Persĭkṓteros				Περσῐκώτᾰτος Persĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.