Μιλήτου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /miː.lɛ̌ː.tuː/ → /miˈli.tu/ → /miˈli.tu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /miː.lɛ̌ː.tuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /miˈle̝.tu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /miˈli.tu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /miˈli.tu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /miˈli.tu/

Proper noun

Μῑλήτου • (Mīlḗtou)

1. genitive singular of Μῑ́λητος (Mī́lētos)