Μενελάῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.ne.lǎː.ɔːi̯/ → /me.neˈla.o/ → /me.neˈla.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.ne.lǎː.ɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.neˈla.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.neˈla.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.neˈla.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.neˈla.o/

Proper noun

Μενελᾱ́ῳ • (Menelā́ōi)

1. dative singular of Μενέλᾱος (Menélāos)