żywotnik

Polish

Etymology

From żywot +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɘˈvɔt.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtɲik
• Syllabification: ży‧wot‧nik

Noun

żywotnik m inan

1. thuja, arborvitae (conifer of the genus Thuja)

   Synonym: tuja

Declension

Declension of żywotnik

	singular	plural
nominative	żywotnik	żywotniki
genitive	żywotnika	żywotników
dative	żywotnikowi	żywotnikom
accusative	żywotnik	żywotniki
instrumental	żywotnikiem	żywotnikami
locative	żywotniku	żywotnikach
vocative	żywotniku	żywotniki

Further reading

• żywotnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• żywotnik in Polish dictionaries at PWN