şurt
Turkish
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Armenian շուրթ (šurtʻ).
Noun
[edit]şurt (definite accusative şurtu, plural şurtlar)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | şurt | şurtlar |
| definite accusative | şurtu | şurtları |
| dative | şurta | şurtlara |
| locative | şurtta | şurtlarda |
| ablative | şurttan | şurtlardan |
| genitive | şurtun | şurtların |
References
[edit]- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “շուրթն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- “şurt”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982