şapel

Turkish

Etymology

Borrowed from French chapelle.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃaˈpel/
• Hyphenation: şa‧pel

Noun

şapel (definite accusative şapeli, plural şapeller)

1. chapel

Declension

Inflection
Nominative	şapel
Definite accusative	şapeli
	Singular	Plural
Nominative	şapel	şapeller
Definite accusative	şapeli	şapelleri
Dative	şapele	şapellere
Locative	şapelde	şapellerde
Ablative	şapelden	şapellerden
Genitive	şapelin	şapellerin

Related terms

• kapuçin
• kapuçino
• kapüşon
• kep
• şap
• şapka

 

Further reading

• “şapel”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Nişanyan, Sevan (2002–) “şapel”, in Nişanyan Sözlük