şüphe etmek

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish شبهه ایتمك (şüphe itmek, etmek), from شبهه (şübhe, şüphe), equivalent to compound of şüphe (“a doubt, suspicion, uncertainty”) +‎ etmek (“to do, to make”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃypˈhe.et.mec/, (colloquial) /ʃyˈpe.et.mec/
• Hyphenation: şüp‧he‧et‧mek

Verb

şüphe etmek (third-person singular simple present şüphe eder)

1. (intransitive) To doubt, to suspect.

   Synonyms: şüphelenmek, şüpheye düşmek, şüpheye kapılmak, işkillenmek, kuşkulanmak, kuşku duymak, kuşkuya düşmek, huylanmak, pirelenmek, kıllanmak

Conjugation

Conjugation of şüphe etmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			şüphe etmek
impersonal participle	imperfective		şüphe eden
	perfective		şüphe etmiş
	prospective		şüphe edecek
personal participle	non-prospective		şüphe ettiğim	şüphe ettiğin	şüphe ettiği	şüphe ettiğimiz	şüphe ettiğiniz	şüphe ettikleri
	prospective		şüphe edeceğim	şüphe edeceğin	şüphe edeceği	şüphe edeceğimiz	şüphe edeceğiniz	şüphe edecekleri
verbal noun			şüphe etme
way of doing			şüphe ediş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	şüphe ederim	şüphe edersin	şüphe eder	şüphe ederiz	şüphe edersiniz	şüphe ederler
		imperfective	şüphe ediyorum	şüphe ediyorsun	şüphe ediyor	şüphe ediyoruz	şüphe ediyorsunuz	şüphe ediyorlar
	past	perfective	şüphe ettim	şüphe ettin	şüphe etti	şüphe ettik	şüphe ettiniz	şüphe ettiler
		imperfective	şüphe ediyordum	şüphe ediyordun	şüphe ediyordu	şüphe ediyorduk	şüphe ediyordunuz	şüphe ediyorlardı (or şüphe ediyordular)
	future		şüphe edeceğim	şüphe edeceksin	şüphe edecek	şüphe edeceğiz	şüphe edeceksiniz	şüphe edecekler
inferential	perfective		şüphe etmişim	şüphe etmişsin	şüphe etmiş	şüphe etmişiz	şüphe etmişsiniz	şüphe etmişler
	aorist		şüphe edermişim	şüphe edermişsin	şüphe edermiş	şüphe edermişiz	şüphe edermişsiniz	şüphe ederlermiş (or şüphe edermişlar)
	imperfective		şüphe ediyormuşum	şüphe ediyormuşsun	şüphe ediyormuş	şüphe ediyormuşuz	şüphe ediyormuşsunuz	şüphe ediyorlarmış
conditional	simple		şüphe etsem	şüphe etsen	şüphe etse	şüphe etsek	şüphe etseniz	şüphe etseler
	perfective		şüphe etseydim	şüphe etseydin	şüphe etseydi	şüphe etseydik	şüphe etseydiniz	şüphe etseydiler
optative			şüphe edeyim	şüphe edesin	şüphe ede	şüphe edelim	şüphe edesiniz	şüphe edeler
progressive			şüphe etmekteyim	şüphe etmektesin	şüphe etmekte	şüphe etmekteyiz	şüphe etmektesiniz	şüphe etmekteler
necessitative			şüphe etmeliyim	şüphe etmelisin	şüphe etmeli	şüphe etmeliyiz	şüphe etmelisiniz	şüphe etmeliler
imperative				şüphe et	şüphe etsin		şüphe edin (or şüphe ediniz)	şüphe etsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	şüphe eder miyim?	şüphe eder misin?	şüphe eder mi?	şüphe eder miyiz?	şüphe eder misiniz?	şüphe ederler mi?
		imperfective	şüphe ediyor muyum?	şüphe ediyor musun?	şüphe ediyor mu?	şüphe ediyor muyuz?	şüphe ediyor musunuz?	şüphe ediyorlar mı?
	past	perfective	şüphe ettim mi?	şüphe ettin mi?	şüphe etti mi?	şüphe ettik mi?	şüphe ettiniz mi?	şüphe ettiler mi?
		imperfective	şüphe ediyor muydum?	şüphe ediyor muydun?	şüphe ediyor muydu?	şüphe ediyor muyduk?	şüphe ediyor muydunuz?	şüphe ediyorlar mıydı?
	future		şüphe edecek miyim?	şüphe edecek misin?	şüphe edecek mi?	şüphe edecek miyiz?	şüphe edecek misiniz?	şüphe edecekler mi?
inferential	perfective		şüphe etmiş miyim?	şüphe etmiş misin?	şüphe etmiş mi?	şüphe etmiş miyiz?	şüphe etmiş misiniz?	şüphe etmişler mi?
	aorist		şüphe eder miymişim?	şüphe eder miymişsin?	şüphe eder miymiş?	şüphe eder miymişiz?	şüphe eder miymişsiniz?	şüphe ederler miymiş?
	imperfective		şüphe ediyor muymuşum?	şüphe ediyor muymuşsun?	şüphe ediyor muymuş?	şüphe ediyor muymuşuz?	şüphe ediyor muymuşsunuz?	şüphe ediyorlar mıymış?
conditional	simple		şüphe etsem mi?	şüphe etsen mi?	şüphe etse mi?	şüphe etsek mi?	şüphe etseniz mi?	şüphe etseler mi?
	perfective		şüphe etse miydim?	şüphe etse miydin?	şüphe etse miydi?	şüphe etse miydik?	şüphe etse miydiniz?	şüphe etseler miydi?
progressive			şüphe etmekte miyim?	şüphe etmekte misin?	şüphe etmekte mi?	şüphe etmekte miyiz?	şüphe etmekte misiniz?	şüphe etmekteler mi?
necessitative			şüphe etmeli miyim?	şüphe etmeli misin?	şüphe etmeli mi?	şüphe etmeli miyiz?	şüphe etmeli misiniz?	şüphe etmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			şüphe etmemek
impersonal participle	imperfective		şüphe etmeyen
	perfective		şüphe etmemiş
	prospective		şüphe etmeyecek
personal participle	non-prospective		şüphe etmediğim	şüphe etmediğin	şüphe etmediği	şüphe etmediğimiz	şüphe etmediğiniz	şüphe etmedikleri
	prospective		şüphe etmeyeceğim	şüphe etmeyeceğin	şüphe etmeyeceği	şüphe etmeyeceğimiz	şüphe etmeyeceğiniz	şüphe etmeyecekleri
verbal noun			şüphe etmeme
way of doing			şüphe etmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	şüphe etmem	şüphe etmezsin	şüphe etmez	şüphe etmeyiz	şüphe etmezsiniz	şüphe etmezler
		imperfective	şüphe etmiyorum	şüphe etmiyorsun	şüphe etmiyor	şüphe etmiyoruz	şüphe etmiyorsunuz	şüphe etmiyorlar
	past	perfective	şüphe etmedim	şüphe etmedin	şüphe etmedi	şüphe etmedik	şüphe etmediniz	şüphe etmediler
		imperfective	şüphe etmiyordum	şüphe etmiyordun	şüphe etmiyordu	şüphe etmiyorduk	şüphe etmiyordunuz	şüphe etmiyorlardı
	future		şüphe etmeyeceğim	şüphe etmeyeceksin	şüphe etmeyecek	şüphe etmeyeceğiz	şüphe etmeyeceksiniz	şüphe etmeyecekler
inferential	perfective		şüphe etmemişim	şüphe etmemişsin	şüphe etmemiş	şüphe etmemişiz	şüphe etmemişsiniz	şüphe etmemişler
	aorist		şüphe etmezmişim	şüphe etmezmişsin	şüphe etmezmiş	şüphe etmezmişiz	şüphe etmezmişsiniz	şüphe etmezlermiş
	imperfective		şüphe etmiyormuşum	şüphe etmiyormuşsun	şüphe etmiyormuş	şüphe etmiyormuşuz	şüphe etmiyormuşsunuz	şüphe etmiyorlarmış
conditional	simple		şüphe etmesem	şüphe etmesen	şüphe etmese	şüphe etmesek	şüphe etmeseniz	şüphe etmeseler
	perfective		şüphe etmeseydim	şüphe etmeseydin	şüphe etmeseydi	şüphe etmeseydik	şüphe etmeseydiniz	şüphe etmeseydiler
optative			şüphe etmeyeyim	şüphe etmeyesin	şüphe etmeye	şüphe etmeyelim	şüphe etmeyesiniz	şüphe etmeyeler
progressive			şüphe etmemekteyim	şüphe etmemektesin	şüphe etmemekte	şüphe etmemekteyiz	şüphe etmemektesiniz	şüphe etmemekteler
necessitative			şüphe etmemeliyim	şüphe etmemelisin	şüphe etmemeli	şüphe etmemeliyiz	şüphe etmemelisiniz	şüphe etmemeliler
imperative				şüphe etme	şüphe etmesin		şüphe etmeyin (or şüphe etmeyiniz)	şüphe etmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	şüphe etmez miyim?	şüphe etmez misin?	şüphe etmez mi?	şüphe etmez miyiz?	şüphe etmez misiniz?	şüphe etmezler mi?
		imperfective	şüphe etmiyor muyum?	şüphe etmiyor musun?	şüphe etmiyor mu?	şüphe etmiyor muyuz?	şüphe etmiyor musunuz?	şüphe etmiyorlar mı?
	past	perfective	şüphe etmedim mi?	şüphe etmedin mi?	şüphe etmedi mi?	şüphe etmedik mi?	şüphe etmediniz mi?	şüphe etmediler mi?
		imperfective	şüphe etmiyor muydum?	şüphe etmiyor muydun?	şüphe etmiyor muydu?	şüphe etmiyor muyduk?	şüphe etmiyor muydunuz?	şüphe etmiyorlar mıydı?
	future		şüphe etmeyecek miyim?	şüphe etmeyecek misin?	şüphe etmeyecek mi?	şüphe etmeyecek miyiz?	şüphe etmeyecek misiniz?	şüphe etmeyecekler mi?
inferential	perfective		şüphe etmemiş miyim?	şüphe etmemiş misin?	şüphe etmemiş mi?	şüphe etmemiş miyiz?	şüphe etmemiş misiniz?	şüphe etmemişler mi?
	aorist		şüphe etmez miymişim?	şüphe etmez miymişsin?	şüphe etmez mimiş?	şüphe etmez miymişiz?	şüphe etmez miymişsiniz?	şüphe etmezler miymiş?
	imperfective		şüphe etmiyor muymuşum?	şüphe etmiyor muymuşsun?	şüphe etmiyor muymuş?	şüphe etmiyor muymuşuz?	şüphe etmiyor muymuşsunuz?	şüphe etmiyorlar mıymış?
conditional	simple		şüphe etmesem mi?	şüphe etmesen mi?	şüphe etmese mi?	şüphe etmesek mi?	şüphe etmeseniz mi?	şüphe etmeseler mi?
	perfective		şüphe etmese miydim?	şüphe etmese miydin?	şüphe etmese miydi?	şüphe etmese miydik?	şüphe etmese miydiniz?	şüphe etmeseler miydi?
progressive			şüphe etmemekte miyim?	şüphe etmemekte misin?	şüphe etmemekte mi?	şüphe etmemekte miyiz?	şüphe etmemekte misiniz?	şüphe etmemekteler mi?
necessitative			şüphe etmemeli miyim?	şüphe etmemeli misin?	şüphe etmemeli mi?	şüphe etmemeli miyiz?	şüphe etmemeli misiniz?	şüphe etmemeliler mi?

Related terms

• şüphe bırakmamak
• şüphe uyanmak
• şüphe yok
• şüpheci
• şüphelendirmek
• şüpheli

 

Further reading

• “şüphe etmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “şüphe etmek”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4507