Şahmeran
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]From Persian شاه ماران (šâh-e mârân, literally “the king of snakes”).
Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Şahmeran
- Sahmaran, Shameran. A character in Anatolian mythology representing the goddess of wisdom and the guardian of the secrets and is considered as an anthropomorphic figure with a female head on a snake body with six legs and a tail.
Declension
[edit] declension of Şahmeran
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Şahmeran | Şahmeranlar |
| accusative | Şahmeran'ı | Şahmeranları |
| dative | Şahmeran'a | Şahmeranlara |
| locative | Şahmeran'da | Şahmeranlarda |
| ablative | Şahmeran'dan | Şahmeranlardan |
| genitive | Şahmeran'ın | Şahmeranların |
possessive of Şahmeran
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Şahmeran'ım | Şahmeranlarım / Şahmeran'larım |
| senin (your) | Şahmeran'ın | Şahmeranların / Şahmeran'ların |
| onun (his/her/its) | Şahmeran'ı | Şahmeranları / Şahmeran'ları |
| bizim (our) | Şahmeran'ımız | Şahmeranlarımız / Şahmeran'larımız |
| sizin (your) | Şahmeran'ınız | Şahmeranlarınız / Şahmeran'larınız |
| onların (their) | Şahmeran'ı / Şahmeranları / Şahmeran'ları | Şahmeranları / Şahmeran'ları |