ŝtonmortigi

Esperanto

Etymology

From ŝtono (“stone”) +‎ mortigi (“to kill”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ʃtonmortˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: ŝton‧mort‧i‧gi

Verb

ŝtonmortigi (present ŝtonmortigas, past ŝtonmortigis, future ŝtonmortigos, conditional ŝtonmortigus, volitive ŝtonmortigu)

1. (transitive) to execute by stoning, stone, lapidate

   Synonym: ŝtonumi

Conjugation

Conjugation of ŝtonmortigi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		ŝtonmortigas		ŝtonmortigis		ŝtonmortigos
active participle		ŝtonmortiganta	ŝtonmortigantaj	ŝtonmortiginta	ŝtonmortigintaj	ŝtonmortigonta	ŝtonmortigontaj
	acc.	ŝtonmortigantan	ŝtonmortigantajn	ŝtonmortigintan	ŝtonmortigintajn	ŝtonmortigontan	ŝtonmortigontajn
passive participle		ŝtonmortigata	ŝtonmortigataj	ŝtonmortigita	ŝtonmortigitaj	ŝtonmortigota	ŝtonmortigotaj
	acc.	ŝtonmortigatan	ŝtonmortigatajn	ŝtonmortigitan	ŝtonmortigitajn	ŝtonmortigotan	ŝtonmortigotajn
nominal active participle		ŝtonmortiganto	ŝtonmortigantoj	ŝtonmortiginto	ŝtonmortigintoj	ŝtonmortigonto	ŝtonmortigontoj
	acc.	ŝtonmortiganton	ŝtonmortigantojn	ŝtonmortiginton	ŝtonmortigintojn	ŝtonmortigonton	ŝtonmortigontojn
nominal passive participle		ŝtonmortigato	ŝtonmortigatoj	ŝtonmortigito	ŝtonmortigitoj	ŝtonmortigoto	ŝtonmortigotoj
	acc.	ŝtonmortigaton	ŝtonmortigatojn	ŝtonmortigiton	ŝtonmortigitojn	ŝtonmortigoton	ŝtonmortigotojn
adverbial active participle		ŝtonmortigante		ŝtonmortiginte		ŝtonmortigonte
adverbial passive participle		ŝtonmortigate		ŝtonmortigite		ŝtonmortigote

infinitive		ŝtonmortigi						imperative		ŝtonmortigu						conditional		ŝtonmortigus