świtanie

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish świtanie, from Proto-Slavic *svitanьje.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕfiˈta.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: świ‧ta‧nie

Noun

świtanie n

1. verbal noun of świtać
2. dawn

   Synonym: świt

Declension

Declension of świtanie

	singular	plural
nominative	świtanie	świtania
genitive	świtania	świtań
dative	świtaniu	świtaniom
accusative	świtanie	świtania
instrumental	świtaniem	świtaniami
locative	świtaniu	świtaniach
vocative	świtanie	świtania

Further reading

• świtanie in Polish dictionaries at PWN