świerk

See also: Świerk

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈɕfjɛrk/

• (Greater Poland):
  • (Central Greater Poland) IPA^(key): /ˈɕfjɛrk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛrk
• Syllabification: świerk
• Homophone: Świerk

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *smerkъ. Doublet of smrek.

Noun

świerk m inan (diminutive świerczek)

1. spruce (any tree of the genus Picea)
2. spruce (wood of a spruce)

   Synonym: świerczyna

Declension

Declension of świerk

	singular	plural
nominative	świerk	świerki
genitive	świerka/świerku	świerków
dative	świerkowi	świerkom
accusative	świerk	świerki
instrumental	świerkiem	świerkami
locative	świerku	świerkach
vocative	świerku	świerki

Alternative forms

• świrk (dialectal)
• świrek (Near Masovian)

Derived terms

adjectives

• bezświerkowy
• świerkowy

 

noun

• świerczyna

 

Etymology 2

Onomatopoeic.

Noun

świerk m inan

1. Synonym of świergot

Further reading

• świerk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• świerk in Polish dictionaries at PWN
• Oskar Kolberg (1877) “świerk”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 24