świeżeć

Polish

Etymology

From świeży +‎ -eć.

Pronunciation

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈɕfje.ʐɛt͡ɕ/

Verb

świeżeć impf (perfective oświeżeć)

1. (intransitive, Middle Polish) to freshen (to become fresh)

Related terms

adjectives

• oświeżały
• świeżuchny
• świeżutki

 

nouns

• świeżość
• świeżota
• świeżynka
• świeżyzna

 

verb

• świeżyć impf

 

Further reading

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “świeżeć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]