światły

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish światły, from Proto-Slavic *světьlъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕfja.twɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atwɘ
• Syllabification: świa‧tły

Adjective

światły (comparative bardziej światły, superlative najbardziej światły, no derived adverb)

1. enlightened, bright

   Synonym: oświecony

Declension

Declension of światły (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	światły		światła	światłe	światli	światłe
genitive	światłego		światłej	światłego	światłych
dative	światłemu		światłej	światłemu	światłym
accusative	światłego	światły	światłą	światłe	światłych	światłe
instrumental	światłym		światłą	światłym	światłymi
locative	światłym		światłej	światłym	światłych

Derived terms

• światłość

 

Related terms

adjectives

• świetlany
• świetlisty
• świetlny

 

nouns

• światło
• świeca

 

verbs

• świecić
• świtać

 

Further reading

• światły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• światły in Polish dictionaries at PWN
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “światły”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN