śtyk

See also: styk and Styk

Polish

Etymology

Borrowed from German Stecken.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Goral):
    • (Żywiec) IPA^(key): /ˈɕtɘk/

Noun

śtyk m inan

1. (Żywiec, agriculture) stick sharpened for scraping the blade of a plough when ploughing

Further reading

• Izydor Kopernicki (1875) “śtyk”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 376