śrut

See also: Śrut and šrūt

Polish

Etymology

Borrowed from German Schrot, from Middle High German schrōt, from Old High German scrōt, from Proto-Germanic *skraudō. Doublet of śruta and szrot.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕrut/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut
• Syllabification: śrut
• Homophones: śród, Śród, Śrut

Noun

śrut m inan

1. shot (small metal balls used as ammunition)

Declension

Declension of śrut

	singular
nominative	śrut
genitive	śrutu
dative	śrutowi
accusative	śrut
instrumental	śrutem
locative	śrucie
vocative	śrucie

Derived terms

adjective

• śrutowy

 

nouns

• śrutowiec
• śrutownia
• śrutownica
• śrutownik
• śrutówka

 

verb

• śrutować

 

Further reading

• śrut in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• śrut in Polish dictionaries at PWN