środek płatniczy

Polish

Etymology

Literally, “a mean of payment”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕrɔ.dɛk pwatˈɲi.t͡ʂɘ/
• Syllabification: śro‧dek płat‧ni‧czy

Noun

środek płatniczy m inan

1. (idiomatic, law) legal tender (any form of currency that by law cannot be refused as payment to extinguish a debt equal to the amount offered)

Declension

Declension of środek płatniczy

	singular	plural
nominative	środek płatniczy	środki płatnicze
genitive	środka płatniczego	środków płatniczych
dative	środkowi płatniczemu	środkom płatniczym
accusative	środek płatniczy	środki płatnicze
instrumental	środkiem płatniczym	środkami płatniczymi
locative	środku płatniczym	środkach płatniczych
vocative	środku płatniczy	środki płatnicze