śródtytuł

Polish

Etymology

From śród- +‎ tytuł.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕrutˈtɘ.tuw/
• Rhymes: -ɘtuw
• Syllabification: śród‧ty‧tuł

Noun

śródtytuł m inan

1. subheading (any of the headings under which each of the main divisions of a subject may be subdivided)

Declension

Declension of śródtytuł

	singular	plural
nominative	śródtytuł	śródtytuły
genitive	śródtytułu	śródtytułów
dative	śródtytułowi	śródtytułom
accusative	śródtytuł	śródtytuły
instrumental	śródtytułem	śródtytułami
locative	śródtytule	śródtytułach
vocative	śródtytule	śródtytuły

Further reading

• śródtytuł in Polish dictionaries at PWN