śliczny

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish śliczny, from Proto-Slavic *sъličьnъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕlit͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: ślicz‧ny

Adjective

śliczny (comparative śliczniejszy, superlative najśliczniejszy, derived adverb ślicznie)

1. beautiful, gorgeous

   Synonyms: ładny, piękny, uroczy, urodziwy

   Antonyms: brzydki, paskudny, szkaradny, szpetny

Declension

Declension of śliczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	śliczny		śliczna	śliczne	śliczni	śliczne
genitive	ślicznego		ślicznej	ślicznego	ślicznych
dative	ślicznemu		ślicznej	ślicznemu	ślicznym
accusative	ślicznego	śliczny	śliczną	śliczne	ślicznych	śliczne
instrumental	ślicznym		śliczną	ślicznym	ślicznymi
locative	ślicznym		ślicznej	ślicznym	ślicznych

Derived terms

adjective

• śliczniutki

 

nouns

• śliczność
• ślicznotka

 

Further reading

• śliczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• śliczny in Polish dictionaries at PWN