łuk

See also: luk, Luk, Luk., -luk, -lük, and lūk

Gwich'in

Noun

łuk

1. fish

Polish

łuk

Etymology

Borrowed from Old Czech luk, from Proto-Slavic *lǫkъ, whence native Polish łęk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈwuk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uk
• Syllabification: łuk
• Homophone: ług

Noun

łuk m inan (diminutive łuczek, related adjective łukowy)

1. bow (weapon used for shooting arrows)
   • 2021 October 13, “Norwegia: Mężczyzna uzbrojony w łuk zaatakował przechodniów. Są ofiary”, in Rzeczpospolita‎^[1], archived from the original on 2021-10-13:

     W mieście Kongsberg uzbrojony w łuk i strzały mężczyzna zaatakował przechodniów.

     In the city of Kongsberg someone armed with a bow and arrows attacked passersby.

2. (geometry) arc
3. (architecture) arch
   • 2017 August 9, Wiktor Ferfecki, “Czy łuk triumfalny Bitwy Warszawskiej stanie w stolicy?”, in Rzeczpospolita‎^[2], archived from the original on 2023-01-07:

     Jest założycielem Fundacji Towarzystwo Patriotyczne, które zabiega o budowę łuku triumfalnego upamiętniającego bitwę z 1920 r.

     He is a founder of the Patriotic Society Foundation, which is advocating the construction of a triumphal arch memorializing the battle in 1920.

Declension

Declension of łuk

	singular	plural
nominative	łuk	łuki
genitive	łuku	łuków
dative	łukowi	łukom
accusative	łuk	łuki
instrumental	łukiem	łukami
locative	łuku	łukach
vocative	łuku	łuki

Derived terms

• łucznik
• łuczysko
• łukowaty
• łukowy

 

See also

• kusza

Further reading

• łuk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• łuk in Polish dictionaries at PWN