İkizce

Turkish

Etymology

From ikiz +‎ -ce

Pronunciation

• IPA^(key): /i.ciz.d͡ʒe/

Proper noun

İkizce

1. A town and district of Ordu, Turkey

Declension

Declension of İkizce

	singular	plural
nominative	İkizce	İkizceler / İkizce'ler
accusative	İkizce'yi	İkizceleri / İkizce'leri
dative	İkizce'ye	İkizcelere / İkizce'lere
locative	İkizce'de	İkizcelerde / İkizce'lerde
ablative	İkizce'den	İkizcelerden / İkizce'lerden
genitive	İkizce'nin	İkizcelerin / İkizce'lerin

Possessive forms of İkizce

	singular	plural
benim (my)	İkizce'm	İkizcelerim İkizce'lerim
senin (your)	İkizce'n	İkizcelerin İkizce'lerin
onun (his/her/its)	İkizce'si	İkizceleri İkizce'leri
bizim (our)	İkizce'miz	İkizcelerimiz İkizce'lerimiz
sizin (your)	İkizce'niz	İkizceleriniz İkizce'leriniz
onların (their)	İkizce'si İkizceleri İkizce'leri	İkizceleri İkizce'leri

Derived terms

• İkizceli