ĉikani

Esperanto

FWOTD – 30 October 2020

Etymology

Borrowed from French chicaner, ultimately from Proto-Germanic *skikkijaną. Compare German schikanieren, Polish szykanować.

Pronunciation

• IPA^(key): [t͡ʃiˈkani]
• Rhymes: -ani
• Hyphenation: ĉi‧ka‧ni

Verb

ĉikani (present ĉikanas, past ĉikanis, future ĉikanos, conditional ĉikanus, volitive ĉikanu)

1. (transitive) to quibble, to cavil at (to complain or argue for frivolous reasons)
2. (transitive) to bully
3. (archaic, intransitive) to gossip

Usage notes

The 1894 Univerala Vortaro defined this root as "gossip", though it means "quibble" in international usage.

Conjugation

Conjugation of ĉikani

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		ĉikanas		ĉikanis		ĉikanos
active participle		ĉikananta	ĉikanantaj	ĉikaninta	ĉikanintaj	ĉikanonta	ĉikanontaj
	acc.	ĉikanantan	ĉikanantajn	ĉikanintan	ĉikanintajn	ĉikanontan	ĉikanontajn
passive participle		ĉikanata	ĉikanataj	ĉikanita	ĉikanitaj	ĉikanota	ĉikanotaj
	acc.	ĉikanatan	ĉikanatajn	ĉikanitan	ĉikanitajn	ĉikanotan	ĉikanotajn
nominal active participle		ĉikananto	ĉikanantoj	ĉikaninto	ĉikanintoj	ĉikanonto	ĉikanontoj
	acc.	ĉikananton	ĉikanantojn	ĉikaninton	ĉikanintojn	ĉikanonton	ĉikanontojn
nominal passive participle		ĉikanato	ĉikanatoj	ĉikanito	ĉikanitoj	ĉikanoto	ĉikanotoj
	acc.	ĉikanaton	ĉikanatojn	ĉikaniton	ĉikanitojn	ĉikanoton	ĉikanotojn
adverbial active participle		ĉikanante		ĉikaninte		ĉikanonte
adverbial passive participle		ĉikanate		ĉikanite		ĉikanote

infinitive		ĉikani						imperative		ĉikanu						conditional		ĉikanus

Derived terms

• ĉikanema (“disposed to quibble”)

See also

• klaĉi (“to gossip”)