þrjóskur

Icelandic

Etymology

From Old Norse þrjózkr, from Proto-Germanic *þreutskaz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθrjouskʏr/
• Rhymes: -ouskʏr

Adjective

þrjóskur (comparative þrjóskari, superlative þrjóskastur)

1. stubborn, intransigent

   Synonyms: harðákveðinn, þrár, stífur

Declension

positive forms of þrjóskur

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	þrjóskur	þrjósk	þrjóskt
	accusative	þrjóskan	þrjóska
	dative	þrjóskum	þrjóskri	þrjósku
	genitive	þrjósks	þrjóskrar	þrjósks
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	þrjóskir	þrjóskar	þrjósk
	accusative	þrjóska
	dative	þrjóskum
	genitive	þrjóskra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	þrjóski	þrjóska	þrjóska
	acc/dat/gen	þrjóska	þrjósku
	plural (all-case)	þrjósku

comparative forms of þrjóskur

weak declension (definite)		masculine	feminine	neuter
	singular (all-case)	þrjóskari	þrjóskari	þrjóskara
	plural (all-case)	þrjóskari

superlative forms of þrjóskur

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	þrjóskastur	þrjóskust	þrjóskast
	accusative	þrjóskastan	þrjóskasta
	dative	þrjóskustum	þrjóskastri	þrjóskustu
	genitive	þrjóskasts	þrjóskastrar	þrjóskasts
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	þrjóskastir	þrjóskastar	þrjóskust
	accusative	þrjóskasta
	dative	þrjóskustum
	genitive	þrjóskastra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	þrjóskasti	þrjóskasta	þrjóskasta
	acc/dat/gen	þrjóskasta	þrjóskustu
	plural (all-case)	þrjóskustu

See also

• þrjóska (“stubbornness”)