þýðleikr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]þýðleikr m
Declension
[edit] Declension of þýðleikr (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | þýðleikr | þýðleikrinn | þýðleikar | þýðleikarnir |
accusative | þýðleik | þýðleikinn | þýðleika | þýðleikana |
dative | þýðleiki | þýðleikinum | þýðleikum | þýðleikunum |
genitive | þýðleiks | þýðleiksins | þýðleika | þýðleikanna |
References
[edit]- þýðleikr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.