þíðna

Old Norse

Alternative forms

• þiðna

Verb

þíðna

1. to thaw, melt

Conjugation

Conjugation of þíðna — active (weak class 2)

infinitive	þíðna
present participle	þíðnandi
past participle	þíðnaðr
indicative	present	past
1st-person singular	þíðna	þíðnaða
2nd-person singular	þíðnar	þíðnaðir
3rd-person singular	þíðnar	þíðnaði
1st-person plural	þíðnum	þíðnuðum
2nd-person plural	þíðnið	þíðnuðuð
3rd-person plural	þíðna	þíðnuðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	þíðna	þíðnaða
2nd-person singular	þíðnir	þíðnaðir
3rd-person singular	þíðni	þíðnaði
1st-person plural	þíðnim	þíðnaðim
2nd-person plural	þíðnið	þíðnaðið
3rd-person plural	þíðni	þíðnaði
imperative	present
2nd-person singular	þíðna
1st-person plural	þíðnum
2nd-person plural	þíðnið

Conjugation of þíðna — mediopassive (weak class 2)

infinitive	þíðnask
present participle	þíðnandisk
past participle	þíðnazk
indicative	present	past
1st-person singular	þíðnumk	þíðnuðumk
2nd-person singular	þíðnask	þíðnaðisk
3rd-person singular	þíðnask	þíðnaðisk
1st-person plural	þíðnumsk	þíðnuðumsk
2nd-person plural	þíðnizk	þíðnuðuzk
3rd-person plural	þíðnask	þíðnuðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	þíðnumk	þíðnuðumk
2nd-person singular	þíðnisk	þíðnaðisk
3rd-person singular	þíðnisk	þíðnaðisk
1st-person plural	þíðnimsk	þíðnaðimsk
2nd-person plural	þíðnizk	þíðnaðizk
3rd-person plural	þíðnisk	þíðnaðisk
imperative	present
2nd-person singular	þíðnask
1st-person plural	þíðnumsk
2nd-person plural	þíðnizk

Descendants

• Norwegian Nynorsk: tina, tine
• Norwegian Bokmål: tine
• Swedish: tina

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910) “þíðna”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 512; also available at the Internet Archive