Jump to content

ötmek

From Wiktionary, the free dictionary

Crimean Tatar

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Proto-Turkic *et-mek (“bread”). Cognate with Turkish ekmek.

Noun

[edit]

ötmek

  1. bread
    beyaz ötmek ― white bread
Declension
[edit]
Declension of ötmek
singular plural
nominative ötmek ötmekler
genitive ötmekniñ ötmeklerniñ
dative ötmekke ötmeklerge
accusative ötmekni ötmeklerni
locative ötmekte ötmeklerde
ablative ötmekten ötmeklerden

Etymology 2

[edit]

From Proto-Turkic *öt-. Compare Turkish ötmek below.

Verb

[edit]

ötmek

  1. to sound (about booming sounds)
  2. to sing (only about birds)

References

[edit]

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Ottoman Turkish اوتمك (ütmek, “to resound, ring, echo, to sing; crow”), from Proto-Turkic *öt- (“to sing (of birds), say, ask”).[1]

Cognate with Old Turkic [script needed] (öt-, “(of animals) to sing, make noise”), [script needed] (ötün-, “to ask, request”), Chagatai [script needed] (ötmek, “to say”), Chuvash авӑтма (avătma, “to sing”), Turkmen ötünmek (“to apologise”), Yakut эт (et, “to say”).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /œtˈmec/
  • Hyphenation: öt‧mek

Verb

[edit]

ötmek (third-person singular simple present öter)

  1. (intransitive) (of a bird) to sing; (of a cock) to crow
    Bir çöplükte iki horoz ötmez. ― Two roosters won't crow in the same dump. (A similar proverb to “If two ride on a horse, one must ride behind.”)
  2. (intransitive) (of a horn, a whistle) to blow, toot, hoot
  3. (intransitive) to chatter noisily, gab, babble
  4. (transitive, slang) to let the cat out of the bag, to spill the beans, to snitch

Conjugation

[edit]
Conjugation of ötmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive ötmek
impersonal participle imperfective öten
perfective ötmüş
prospective ötecek
personal participle non-prospective öttüğüm öttüğün öttüğü öttüğümüz öttüğünüz öttükleri
prospective öteceğim öteceğin öteceği öteceğimiz öteceğiniz ötecekleri
verbal noun ötme
way of doing ötüş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist öterim ötersin öter öteriz ötersiniz öterler
imperfective ötüyorum ötüyorsun ötüyor ötüyoruz ötüyorsunuz ötüyorlar
past perfective öttüm öttün öttü öttük öttünüz öttüler
imperfective ötüyordum ötüyordun ötüyordu ötüyorduk ötüyordunuz ötüyorlardı (or ötüyordular)
future öteceğim öteceksin ötecek öteceğiz öteceksiniz ötecekler
future-in-the-past definite ötecektim ötecektin ötecekti ötecektik ötecektiniz öteceklerdi
indefinite öterdüm öterdün öterdü öterdük öterdüniz öterlerdi
inferential perfective ötmişim ötmişsin ötmiş ötmişiz ötmişsinüz ötmişler
aorist ötermişim ötermişsin ötermiş ötermişiz ötermişsiniz öterlermiş (or ötermişlar)
imperfective ötüyormuşum ötüyormuşsun ötüyormuş ötüyormuşuz ötüyormuşsunuz ötüyorlarmış
conditional simple ötsem ötsen ötse ötsek ötseniz ötseler
perfective ötseydim ötseydin ötseydi ötseydik ötseydiniz ötseydiler
optative öteyim ötesin öte ötelim ötesiniz öteler
progressive ötmekteyim ötmektesin ötmekte ötmekteyiz ötmektesiniz ötmekteler
necessitative ötmeliyim ötmelisin ötmeli ötmeliyiz ötmelisiniz ötmeliler
imperative öt ötsün ötün ötsünler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist öter miyim? öter misin? öter mi? öter miyiz? öter misiniz? öterler mi?
imperfective ötüyor muyum? ötüyor musun? ötüyor mu? ötüyor muyuz? ötüyor musunuz? ötüyorlar mı?
past perfective öttüm mü? öttün mü? öttü mü? öttük mü? öttünüz mü? öttüler mi?
imperfective ötüyor muydum? ötüyor muydun? ötüyor muydu? ötüyor muyduk? ötüyor muydunuz? ötüyorlar mıydı?
future ötecek miyim? ötecek misin? ötecek mi? ötecek miyiz? ötecek misiniz? ötecekler mi?
inferential perfective ötmüş müyüm? ötmüş müsün? ötmüş mü? ötmüş müyüz? ötmüş müsünüz? ötmüşler mi?
aorist öter miymüşim? öter miymüşsin? öter miymüş? öter miymüşiz? öter miymüşsiniz? öterler miymiş?
imperfective ötüyor muymuşum? ötüyor muymuşsun? ötüyor muymuş? ötüyor muymuşuz? ötüyor muymuşsunuz? ötüyorlar mıymış?
conditional simple ötsem mi? ötsen mi? ötse mi? ötsek mi? ötseniz mi? ötseler mi?
perfective ötse miydim? ötse miydin? ötse miydi? ötse miydik? ötse miydiniz? ötseler miydi?
progressive ötmekte miyim? ötmekte misin? ötmekte mi? ötmekte miyiz? ötmekte misiniz? ötmekteler mi?
necessitative ötmeli miyim? ötmeli misin? ötmeli mi? ötmeli miyiz? ötmeli misiniz? ötmeliler mi?
Negative declarative
infinitive ötmemek
impersonal participle imperfective ötmeyen
perfective ötmemiş
prospective ötmeyecek
personal participle non-prospective ötmediğim ötmediğin ötmediği ötmediğimiz ötmediğiniz ötmedikleri
prospective ötmeyeceğim ötmeyeceğin ötmeyeceği ötmeyeceğimiz ötmeyeceğiniz ötmeyecekleri
verbal noun ötmeme
way of doing ötmeyüş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist ötmem ötmezsin ötmez ötmeyiz ötmezsiniz ötmezler
imperfective ötmüyorum ötmüyorsun ötmüyor ötmüyoruz ötmüyorsunuz ötmüyorlar
past perfective ötmedim ötmedin ötmedi ötmedik ötmediniz ötmediler
imperfective ötmüyordum ötmüyordun ötmüyordu ötmüyorduk ötmüyordunuz ötmüyorlardı
future ötmeyeceğim ötmeyeceksin ötmeyecek ötmeyeceğiz ötmeyeceksiniz ötmeyecekler
inferential perfective ötmemişim ötmemişsin ötmemiş ötmemişiz ötmemişsiniz ötmemişler
aorist ötmezmişim ötmezmişsin ötmezmiş ötmezmişiz ötmezmişsiniz ötmezlermiş
imperfective ötmüyormuşum ötmüyormuşsun ötmüyormuş ötmüyormuşuz ötmüyormuşsunuz ötmüyorlarmış
conditional simple ötmesem ötmesen ötmese ötmesek ötmeseniz ötmeseler
perfective ötmeseydim ötmeseydin ötmeseydi ötmeseydik ötmeseydiniz ötmeseydiler
optative ötmeyeyim ötmeyesin ötmeye ötmeyelim ötmeyesiniz ötmeyeler
progressive ötmemekteyim ötmemektesin ötmemekte ötmemekteyiz ötmemektesiniz ötmemekteler
necessitative ötmemeliyim ötmemelisin ötmemeli ötmemeliyiz ötmemelisiniz ötmemeliler
imperative ötme ötmesin ötmeyin ötmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist ötmez miyim? ötmez misin? ötmez mi? ötmez miyiz? ötmez misiniz? ötmezler mi?
imperfective ötmüyor muyum? ötmüyor musun? ötmüyor mu? ötmüyor muyuz? ötmüyor musunuz? ötmüyorlar mı?
past perfective ötmedim mi? ötmedin mi? ötmedi mi? ötmedik mi? ötmediniz mi? ötmediler mi?
imperfective ötmüyor muydum? ötmüyor muydun? ötmüyor muydu? ötmüyor muyduk? ötmüyor muydunuz? ötmüyorlar mıydı?
future ötmeyecek miyim? ötmeyecek misin? ötmeyecek mi? ötmeyecek miyiz? ötmeyecek misiniz? ötmeyecekler mi?
inferential perfective ötmemiş miyim? ötmemiş misin? ötmemiş mi? ötmemiş miyiz? ötmemiş misiniz? ötmemişler mi?
aorist ötmez miymişim? ötmez miymişsin? ötmez miymiş? ötmez miymişiz? ötmez miymişsiniz? ötmezler miymiş?
imperfective ötmüyor muymuşum? ötmüyor muymuşsun? ötmüyor muymuş? ötmüyor muymuşuz? ötmüyor muymuşsunuz? ötmüyorlar mıymış?
conditional simple ötmesem mi? ötmesen mi? ötmese mi? ötmesek mi? ötmeseniz mi? ötmeseler mi?
perfective ötmese miydim? ötmese miydin? ötmese miydi? ötmese miydik? ötmese miydiniz? ötmeseler miydi?
progressive ötmemekte miyim? ötmemekte misin? ötmemekte mi? ötmemekte miyiz? ötmemekte misiniz? ötmemekteler mi?
necessitative ötmemeli miyim? ötmemeli misin? ötmemeli mi? ötmemeli miyiz? ötmemeli misiniz? ötmemeliler mi?

Derived terms

[edit]

See also

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ŏ́t`è (~-t-)”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ötmek&oldid=78167703"