Jump to content

ów

From Wiktionary, the free dictionary
See also: ow, -ow, 'ow, and -ów

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *ovъ. First attested in the 15th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔːf/
  • IPA(key): (15th CE) /of/

Pronoun

[edit]

ów

  1. (attested in Lesser Poland) remote object terminer; that
    • 1874-1891 [Middle of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXII, page 236:
      Ludzye dny wyessyole y ludzi wyelbyą a blogoslawyą, a on (sc. Jezus) zalostne a placzącze, a owi zassyą przeclina
      [Ludzie dni wiesiołe i ludzi wielbią a błogosławią, a on (sc. Jezus) żałostne a płaczące, a owy zasię przeklina]
    • 1872 [1402], Konstanty Małkowski, editor, Przegląd najdawniejszych pomników języka polskiego[4], page 118:
      Tedi *szi zaloba stala ot pana sandczego na owo yste pirwe menone w to slowo, eszbichø nan prziechali gwaltem
      [Tedy si[ę] żałoba stała ot pana sędziego na owo jiste pirwe mienione w to słowo, eż bychą nań przyjechali gwałtem]
    • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I[5], Lesser Poland, page 24:
      A ow, ktory by byl blyzszy kv dzedzynye..., mylczy a rzeczy nye pocznye, tedy vstawiamy
      [A ow, ktory by był bliższy ku dziedzinie..., milczy a rzeczy nie pocznie, tedy ustawiamy]

Descendants

[edit]
  • Polish: ów

References

[edit]
  • Boryś, Wiesław (2005) “ów”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “ów”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “ów”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “ów”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish ów.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio 1:(file)
  • Audio 2:(file)
  • Rhymes: -uf
  • Syllabification: ów
  • Homophones: uf, -ów

Pronoun

[edit]

ów

  1. (literary) that, the aforementioned
    Synonyms: on, tamten
  2. (archaic) third person pronouns he
    Synonym: on

Declension

[edit]

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), ów is one of the most used words in Polish, appearing 28 times in scientific texts, 4 times in news, 41 times in essays, 47 times in fiction, and 4 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 124 times, making it the 483rd most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

[edit]
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “ów”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 351

Further reading

[edit]
  • ów in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ów in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ów”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “ów”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “ów”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “ów”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 935
  • ów in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego