ómstríður

Icelandic

Etymology

From ómur (“sound”) +‎ stríður (“coarse”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoum.striːðʏr/

Adjective

ómstríður (comparative ómstríðari, superlative ómstríðastur)

1. (music) dissonant

   Antonym: ómblíður

Declension

positive forms of ómstríður

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	ómstríður	ómstríð	ómstrítt
	accusative	ómstríðan	ómstríða
	dative	ómstríðum	ómstríðri	ómstríðu
	genitive	ómstríðs	ómstríðrar	ómstríðs
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	ómstríðir	ómstríðar	ómstríð
	accusative	ómstríða
	dative	ómstríðum
	genitive	ómstríðra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	ómstríði	ómstríða	ómstríða
	acc/dat/gen	ómstríða	ómstríðu
	plural (all-case)	ómstríðu

comparative forms of ómstríður

weak declension (definite)		masculine	feminine	neuter
	singular (all-case)	ómstríðari	ómstríðari	ómstríðara
	plural (all-case)	ómstríðari

superlative forms of ómstríður

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	ómstríðastur	ómstríðust	ómstríðast
	accusative	ómstríðastan	ómstríðasta
	dative	ómstríðustum	ómstríðastri	ómstríðustu
	genitive	ómstríðasts	ómstríðastrar	ómstríðasts
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	ómstríðastir	ómstríðastar	ómstríðust
	accusative	ómstríðasta
	dative	ómstríðustum
	genitive	ómstríðastra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	ómstríðasti	ómstríðasta	ómstríðasta
	acc/dat/gen	ómstríðasta	ómstríðustu
	plural (all-case)	ómstríðustu