éigríochta

Irish

Etymology

From Old Irish éccríchdae, from é- + crích + -dae. By surface analysis, éigríoch +‎ -ta.

Adjective

éigríochta

1. endless, infinite
2. (grammar) aorist, indefinite

Declension

Declension of éigríochta

	singular		plural (m/f)
Positive	masculine	feminine	(strong noun)	(weak noun)
nominative	éigríochta	éigríochta	éigríochta; éigríochta2
vocative	éigríochta		éigríochta
genitive		éigríochta	éigríochta	éigríochta
dative	éigríochta; éigríochta1	éigríochta	éigríochta; éigríochta2
Comparative	níos éigríochta
Superlative	is éigríochta

¹ When the preceding noun is lenited and governed by the definite article.
² When the preceding noun ends in a slender consonant.

Noun

éigríochta m (genitive singular éigríochta)

1. (grammar) aorist

Declension

Declension of éigríochta (fourth declension, no plural)

bare forms case singular nominative éigríochta vocative a éigríochta genitive éigríochta dative éigríochta forms with the definite article case singular nominative an t-éigríochta genitive an éigríochta dative leis an éigríochta don éigríochta

Mutation

Mutated forms of éigríochta

radical	eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
éigríochta	n-éigríochta	héigríochta	not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “éigríochta”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN