çömçe

See also: çömçə

Turkish

Alternative forms

• çemçe

Etymology

From Ottoman Turkish چمچه (çamça, çemçe, çumça, çümçe, çömçe).

Noun

çömçe (definite accusative çömçeyi, plural çömçeler)

1. (dialectal) wooden ladle

Declension

Inflection
Nominative	çömçe
Definite accusative	çömçeyi
	Singular	Plural
Nominative	çömçe	çömçeler
Definite accusative	çömçeyi	çömçeleri
Dative	çömçeye	çömçelere
Locative	çömçede	çömçelerde
Ablative	çömçeden	çömçelerden
Genitive	çömçenin	çömçelerin