Jump to content

ärtynyt

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈærtynyt/, [ˈært̪ynyt̪]
  • Rhymes: -ærtynyt
  • Hyphenation(key): är‧ty‧nyt

Adjective

[edit]

ärtynyt

  1. irritated

Declension

[edit]
Inflection of ärtynyt (Kotus type 47/kuollut, no gradation)
nominative ärtynyt ärtyneet
genitive ärtyneen ärtyneiden
ärtyneitten
partitive ärtynyttä ärtyneitä
illative ärtyneeseen ärtyneisiin
ärtyneihin
singular plural
nominative ärtynyt ärtyneet
accusative nom. ärtynyt ärtyneet
gen. ärtyneen
genitive ärtyneen ärtyneiden
ärtyneitten
partitive ärtynyttä ärtyneitä
inessive ärtyneessä ärtyneissä
elative ärtyneestä ärtyneistä
illative ärtyneeseen ärtyneisiin
ärtyneihin
adessive ärtyneellä ärtyneillä
ablative ärtyneeltä ärtyneiltä
allative ärtyneelle ärtyneille
essive ärtyneenä ärtyneinä
translative ärtyneeksi ärtyneiksi
abessive ärtyneettä ärtyneittä
instructive ärtynein
comitative ärtyneine
Possessive forms of ärtynyt (Kotus type 47/kuollut, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.

Derived terms

[edit]

Verb

[edit]

ärtynyt

  1. past indicative connegative of ärtyä

Participle

[edit]

ärtynyt

  1. past active participle of ärtyä