áilteoir

Irish

Etymology

From áilt (“prank, lark”) +‎ -óir.

Pronunciation

• Homophone: fháilteoir

Noun

áilteoir m (genitive singular áilteora, nominative plural áilteoirí)

1. trickster, practical joker
2. clown

Declension

Declension of áilteoir (third declension)

bare forms case singular plural nominative áilteoir áilteoirí vocative a áilteoir a áilteoirí genitive áilteora áilteoirí dative áilteoir áilteoirí forms with the definite article case singular plural nominative an t-áilteoir na háilteoirí genitive an áilteora na n-áilteoirí dative leis an áilteoir don áilteoir leis na háilteoirí

Derived terms

• áilteoireacht f (“(act of) tricking, joking”)
• áilteortha (“tricky, roguish”, adjective)
• fo-áilteoir m (“zany”, noun)

Related terms

• áilteach (“prankish”, adjective)

Mutation

Mutated forms of áilteoir

radical	eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
áilteoir	n-áilteoir	háilteoir	t-áilteoir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “áilteoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “áilteoir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “áilteoir”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2025