Çan

See also: Appendix:Variations of "can"

Turkish

Çan ilçesi

Etymology

From Ottoman Turkish چاڭ (“Çaŋ”).

Pronunciation

• IPA^(key): /tʃʰan/

Proper noun

Çan

1. A town and district of Çanakkale, Turkey

Declension

Declension of Çan

	singular	plural
nominative	Çan	Çanlar
accusative	Çan'ı	Çanları
dative	Çan'a	Çanlara
locative	Çan'da	Çanlarda
ablative	Çan'dan	Çanlardan
genitive	Çan'ın	Çanların

Possessive forms of Çan

	singular	plural
benim (my)	Çan'ım	Çanlarım Çan'larım
senin (your)	Çan'ın	Çanların Çan'ların
onun (his/her/its)	Çan'ı	Çanları Çan'ları
bizim (our)	Çan'ımız	Çanlarımız Çan'larımız
sizin (your)	Çan'ınız	Çanlarınız Çan'larınız
onların (their)	Çan'ı Çanları Çan'ları	Çanları Çan'ları

Derived terms

• Çanlı