zdarzyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z- +‎ darzyć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈzda.ʐɘt͡ɕ/
  • Audio 1; zdarzyć:(file)
  • Audio 2; zdarzyć się:(file)
  • Rhymes: -aʐɘt͡ɕ
  • Syllabification: zda‧rzyć

Verb

[edit]

zdarzyć pf (imperfective zdarzać)

  1. (transitive, archaic, except in some collocations, chiefly impersonal) to cause (to be the reason something happens)
    Synonym: zrządzić
    1. (transitive, obsolete) to cause to succeed
  2. (reflexive with się) to happen, to occur, to befall (to take place or happen unexpectedly) [with dative ‘to whom’ and infinitive ‘what happens’]
    Synonym: zadziać się
  3. (reflexive with się) to happen, to occur (to take place with a specific frequency as the result of specific types of phenomena or laws)
    Synonym: trafić się
  4. (reflexive with się) to happen (to do on occasion)
  5. (reflexive with się, dialectal, impersonal) to succeed; to work out
    Synonym: udać się

Conjugation

[edit]
Conjugation of zdarzyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zdarzyć
future tense 1st zdarzę zdarzymy
2nd zdarzysz zdarzycie
3rd zdarzy zdarzą
impersonal zdarzy się
past tense 1st zdarzyłem,
-(e)m zdarzył
zdarzyłam,
-(e)m zdarzyła
zdarzyłom,
-(e)m zdarzyło
zdarzyliśmy,
-(e)śmy zdarzyli
zdarzyłyśmy,
-(e)śmy zdarzyły
2nd zdarzyłeś,
-(e)ś zdarzył
zdarzyłaś,
-(e)ś zdarzyła
zdarzyłoś,
-(e)ś zdarzyło
zdarzyliście,
-(e)ście zdarzyli
zdarzyłyście,
-(e)ście zdarzyły
3rd zdarzył zdarzyła zdarzyło zdarzyli zdarzyły
impersonal zdarzono
conditional 1st zdarzyłbym,
bym zdarzył
zdarzyłabym,
bym zdarzyła
zdarzyłobym,
bym zdarzyło
zdarzylibyśmy,
byśmy zdarzyli
zdarzyłybyśmy,
byśmy zdarzyły
2nd zdarzyłbyś,
byś zdarzył
zdarzyłabyś,
byś zdarzyła
zdarzyłobyś,
byś zdarzyło
zdarzylibyście,
byście zdarzyli
zdarzyłybyście,
byście zdarzyły
3rd zdarzyłby,
by zdarzył
zdarzyłaby,
by zdarzyła
zdarzyłoby,
by zdarzyło
zdarzyliby,
by zdarzyli
zdarzyłyby,
by zdarzyły
impersonal zdarzono by
imperative 1st niech zdarzę zdarzmy
2nd zdarz zdarzcie
3rd niech zdarzy niech zdarzą
passive adjectival participle zdarzony zdarzona zdarzone zdarzeni zdarzone
anterior adverbial participle zdarzywszy
verbal noun zdarzenie

Further reading

[edit]
  • zdarzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdarzyć in Polish dictionaries at PWN